یک عضو مجلس خبرگان رهبری درباره اتفاقات قم در 22 بهمن به ایسنا گفت: اتفاقات قم را قبول ندارم؛ چراکه روز 22 بهمن برای ما نویدبخش وحدت و انسجام ملی است و هر حرکتی که این انسجام را زیر سوال ببرد، درست نیست.

 نشست جبهه پایداری با عنوان «سی‌وچهار سال پایداری در مقابل فتنه و انحراف» با استقبال پرشور مردم در سالن سید الشهدای (ع) تهران برگزار شد.

 آیت‌الله سیداحمد علم‌الهدی عضو مجلس خبرگان رهبری در همایش بزرگ جبهه پایداری که عصر امروز در سالن سیدالشهدا تهران برگزار شد، اظهار داشت: امیدوارم به عنوان یک طلبه پیرمرد در محضر شما دلدادگان اهل بیت و شیفتگانی که مقام عشق و جان‌دادن در راه خدا و اهل بیت را در معرض امتحان قرار داده‌اید و در پای ولایت رشیدانه پایمردی کرده‌اید، بتوانم خدمتگزار باشم.

 

آیت‌الله علم‌الهدی با اشاره به معنای کلمه فتنه ادامه داد: کلمه فتنه یک واژه عربی است و فتنه عبارت است از این که شما طلا را داخل آتش کنید تا صفا  و بی‌غشی آن با رفتن درون آتش شفاف شود. از این رو این اصطلاح در ارتباط با جریانات آزمایشی، اجتماعی و سیاسی در فرهنگ اسلام جعل شده است.

 

عضو مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: این لغت برای این منظور استخدام شده که پیچیدگی‌های سیاسی و اجتماعی که به وسیله جریان‌های گوناگون در عرصه حیات جمعی به وجود می‌آید کاربرد داشته باشد و یک آتش گداخته‌ای است که طلای فکر و دل انسان‌ها را گداخته کرده و مورد آزمایش قرار می‌دهد.

 

وی با بیان اینکه طلای صاف هیچگاه فاسد نمی‌شود و ماهیت آن تغییر نخواهد کرد، افزود: در سوره بقره ذات مقدس پروردگار فتنه را از کشتار بدتر دانسته است.

 

آیت‌الله علم‌الهدی خاطرنشان کرد: علامه طباطبائی در تفسیر المیزان درباره علت اینکه فتنه از کشتار بالاتر است عبارت جالبی دارد و می‌گوید در کشته شدن زندگی دنیا قطع می‌شود ولی در فتنه دو زندگی دنیا و آخرت از بین می‌رود.

 

امام جمعه مشهد با بیان اینکه کسانی که به عنوان طلای ناپاک از مسیر دین بازگشته و ارتدادشان ثابت شود اصحاب آتش هستند، گفت: آنها هر امتیازی هم که در دنیا داشته باشند همه از بین می رود و نابود می‌شود.

 

وی دسته دوم را مجاهدان فی‌سبیل‌الله دانست و افزود: این دسته از افراد به رحمت خدا امید دارند و مورد غفران الهی قرار می‌گیرند.

 

** پایداری در برابر فتنه و انحراف عمر 50 ساله دارد

 

آیت‌الله علم‌الهدی با اشاره به عنوان همایش امروز یادآور شد: پایداری در برابر فتنه و انحراف صرفا به سی و چهار سال بعد از پیروزی انقلاب محدود نمی‌شود، بلکه عمر 50 ساله دارد.

 

 

عضو مجلس خبرگان بر همین اساس افزود: از زمانی‌که حضرت امام نهضت را آغاز کردند جریان فتنه و انحراف به سراغ انقلاب آمد.

 

وی منافقین را یک جریان انحرافی در دل انقلاب اسلامی دانست و اظهار داشت: آنچه که مهم است اینکه ما باید رابطه فتنه و انحراف را بشناسیم؛ فتنه عبارت از آتشی است که در درون جامعه روشن می‌شود و کجروی‌هایی که از این آتش به وجود می‌آید.

 

عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه ریزش‌هایی که در انقلاب و اسلام رخ می‌دهد انحراف در ریزش‌ها و شراره‌های آتش فتنه است گفت: باید در دل هر فتنه ابتدا سراغ انحراف رفت.

 

وی با تاکید بر اینکه اگر رابطه انحراف و فتنه برای ما روشن شود تا اندازه‌ای مسیر مشخص خواهد شد، گفت: به دنبال هر فتنه‌‌ای که می‌خواهد به وجود آید انحراف قرار دارد.

 

آیت‌الله علم‌الهدی بر همین اساس به فرمایش حضرت علی(ع) مبنی بر اینکه باید حق و باطل را شناخت و نباید حق و باطل را با اشخاص تشخیص داد گفت: در جریان فتنه و انحرافی که پیش آمده گاهی چنان دانه درشت‌ها را هدف قرار داده که حتی دو مرجع تقلید نیز در عرصه 34 سال انقلاب ریزش و سقوط داشتند.

 

وی بر همین اساس به آقای منتظری اشاره کرد که در اوج قائم‌مقامی رهبری به خاطر فتنه سقوط و ریزش داشت و گفت: در فتنه و انحراف یک هدف مشترک وجود دارد و آن اینکه تجلی‌گاه مقام ولایت و رهبری را از حوزه قدرت بیرون کنند.

 

آیت‌الله علم‌الهدی با بیان اینکه قبل از پیروزی انقلاب می‌خواستند روحانیت را کنار بگذارند اظهار داشت: بعد از پیروزی انقلاب نیز هدف مشترک انحرافایون خارج کردن دین از عرصه قدرت و تجلی‌گاه ولایت و رهبری بوده است.

 

امام جمعه مشهد با بیان اینکه اگر بنا باشد دین و ولایت حاکم نشوند،کسی نمی‌تواند جلودار کسانی باشد که به قدرت می‌رسند، گفت: حتی کسانیکه قبلاً در فتنه و جریان انحراف نبودند وقتی در عرصه قدرت وارد می‌شدند با فتنه و انحراف همدستی می‌کردند و دین، ولایت و رهبری را چالش سر راه خود می‌دانستند.

 

**‌اگر فتنه شود در جامعه زاد و ولد می‌کند

 

وی اضافه کرد: وقتی فتنه به وجود می‌آید از بین نمی‌رود؛ اگر هم سرکوب شود در درون جامعه زاد و ولد می‌کند.

 

آیت‌الله علم‌الهدی با بیان اینکه در جریان اصلاحات آقای خاتمی و موسوی با یکدیگر قرار گذاشتند هر کدام آمدند دیگری وارد نشود افزود: خاتمی کاندیدا شد؛ موسوی در مصاحبه‌ای شرایط برای ریاست جمهوری و خصوصیات آن را مطرح کرد که خبرنگار به وی گفت این اقدامات برای رئیس جمهور نیست بلکه مربوط به قدرت اول یعنی رهبری است.

 

 

وی اضافه کرد: موسوی در پاسخ به این خبرنگار گفته بود؛ «خیلی ساده است اگر رئیس جمهور درستی بیاید مردم را به خیابان‌ها ریخته تا رهبری را متقاعد کند»

 

آیت‌الله علم‌الهدی اضافه کرد: این در حالی‌ است که موسوی تنها اصل 110 را می‌دانست و اصل 57 را فراموش کرده که قوای سه گانه تحت لوای رهبری ادامه می‌شود.

 

امام جمعه مشهد ادامه داد: دستور کار جریان‌های خارج و داخل کشور پس از فتنه 88 جنگ با رهبری بود و در ظاهر موضوع تقلب در انتخابات را مطرح می‌کردند چراکه اگر موضوع این بود باید آنها با رئیس‌جمهور منتخب درگیر می‌شدند اما با رهبری دشمنی کردند. از این رو فتنه و انحراف یکی هستند.

 

وی تصریح کرد: وقتی یک مرجع تقلید ریزش می‌کنند، ریزش مامور و نخست‌وزیر امام و کارگذار نظام در خدمت امام چیز بعیدی نیست؛ با هیچ مدرک و معیاری نمی‌توان افراد را ملاک حق و باطل قرار داد.

 

 

آیت‌الله علم‌الهدی با تاکید بر اینکه هر فرد و جریانی اگر در مقابل مقام ولایت قرار گیرد یا جریان انحرافی و یا عامل فتنه است افزود: از خط رهبری یک سانتی‌متر زاویه گرفتن باطل است.

 

امام جمعه مشهد با تاکید بر اینکه ما در انتخابات سال 92 با فتنه؛ ‌چه بسا از نوع  88 نباشد روبرو هستیم گفت: هوشیاری مردم در فتنه 88 و وابستگی آنان به ولایت به گونه‌ای است که هرکس شعارهای فتنه‌گران و انحرافی‌ها را بدهد مردم او را طرد خواهند کرد.

 

وی گفت: فتنه جدید  دو عنوان را علم می‌کند؛ اول نام امام (ره) و دوم امام زمان (عج). و یک عده با علم کردن نام  امام (ره) و عده‌ای هم با شعار امام زمان می‌خواهند رهبری را از ابهت بیاندازند.

 

** ابعاد فتنه جدید

 

آیت‌الله علم‌الهدی با بیان اینکه عناصری در انتخابات وارد خواهد شد که سبقه و رنگ خط امام در آنها پررنگ خواهد بود،‌ اظهار داشت: باید کسانی را که به طور حقیقی دل در گرو امام دارند نسبت به این مسئله توجیه کرد چرا که عناصری در انتخابات وارد می‌شوند که به هیچ وجه نمی‌توان جریان پشت پرده آنان را برای مردم توجیه کرد و این امر یک فتنه جدید است.

 

آیت الله علم‌الهدی انتخابات را دروازه مردم‌سالاری و حصن حصین انقلاب اسلامی دانست و افزود: در جامعه ولایی کسی نمی‌تواند زیر پوشش رهبری مردم را بچاپد.

 

عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه باید مراقب بود که چه کسانی از دروازه انتخابات وارد عرصه می‌شوند تصریح کرد: هر عنصر وابسته به دشمنی می‌تواند از این دروازه وارد شود و دشمن آنقدر آگاه است که این عنصر وابسته را از بیرون وارد نکند بلکه از عناصر دروین سربازگیری می‌کند.

 

وی با تاکید بر اینکه آنچه مهم است پاسداری از دروازه انتخابات با عنصر بصیرت است افزود: وظیفه نخبگان انقلابی این است که از همین حالا به بیدارسازی مردم در قبال جریان فتنه و انحراف بپردازند چرا که در انتخابات 92 افرادی با سبقه امام و شعار امام زمان به میدان می‌آیند که نمی توان مردم را درباره این گروه توجیه کرد لذا باید مراقب باشیم که درگیر فتنه دیگری نشویم.

 

 

آیت‌الله علم‌الهدی با بیان اینکه نباید فکر کنیم که در انتخابات آینده کسانی دوباره شعار مرگ بر رهبری می‌دهند و ما آنها را از میدان به در خواهیم کرد یادآور شد: باید مراقب باشیم که بلای فتنه 88 سرمان نیاید که رهبر معظم انقلاب برای کنترل آن فتنه از خودشان هزینه کردند هرچند فتنه 88 ما را بیدار کرد.

 

امام جمعه مشهد با بیان اینکه ما باید درباره کاندیداهایی که ممکن است زمینه‌ای در آنها وجود داشته باشد که به استخدام فتنه درآیند افشاگری کنیم گفت: عناصر فتنه همواره قدرت طلب بودند و گرایش قدرت‌طلبی در هر فردی که به وجود بیاید فتنه به او دست اندازی می‌کند و به استخدام فتنه درمی‌آید همان‌طور که برخی افراد در سال 88 عاملیت فتنه شدند.

 

وی با بیان اینکه ممکن است کسانی امروز فتنه‌گر نباشند اما مانند فتنه‌گران سال 88 بعدا وارد جریان فتنه شوند افزود: درست است که فتنه 88 را آمریکا و انگیس طراحی کردند و عوامل اجرایی آن ضدانقلاب داخلی و خارجی بودند اما قدرت طلب‌ها فکر می‌کردند که با تکیه بر عناصر فتنه می‌توانند به قدرت برسند لذا بستر فتنه شدند.

 

** نمی‌توان کسانی را که دشمن امام حسین را خداجو خواندند مفتون دانست

 

آیت‌الله علم‌الهدی ادامه داد: بنده به کسانی که می‌خواستند سران فتنه را تبرئه کنند گفتم شما چه کسی را می خواهید تبرئه کنید؛ آیا می‌خواهید کسی را که 17 بیانیه داده و شعار نه غزه نه لبنان و جمهوری ایرانی را تایید کرده وکسانی را که پرچم امام حسین (ع) را به آتش کشانده‌اند مردم خداجو خوانده تبرئه کنید؟

 

امام جمعه مشهد گفت: آیا می‌توانیم بگوییم که این افراد مفتون و گول خورده بوده‌اند؟ اینطور نیست آنها مسیر فتنه شدند و فرصت طلبی این افراد آنها را در دست اندازی انداخت که فتنه آنها را گرفت. ودر واقع بچه فتنه شدند. از این رو بچه و فرزند فتنه را نمی‌توان مفتون و بی‌تقصیر دانست.

 

وی در ادامه با بیان اینکه از بستر فتنه و انحراف هیچ کس به مسیر اسلام و انقلاب باز نگشته است به سرنوشت نهضت آزادی اشاره کرد و گفت: مگر بنی‌صدر برگشت؟ لذا کسانیکه در جریان انحراف قرار گرفته‌اند با وجود سابقه درخشانشان اگر از نیمه راه برنگردند دیگر قابل برگشت نیستند.

 

** هوشیارسازی و بیدارسازی مردم را از وظایف نخبگان حزب‌اللهی

 

آیت‌الله علم‌الهدی هوشیارسازی و بیدارسازی مردم را از وظایف نخبگان حزب‌اللهی برشمرد و تصریح کرد: قبل از اینکه افرادی بخواهند با صبغه امام زیر پرچم امام قرار بگیرند که دیگر قابل توجیه نباشد باید رنگشان را بی‌رنگ کرد.

 

عضو مجلس خبرگان با اشاره به انتخابات آینده تاکید کرد: باید چهره‌های عزیز را به میدان آورد از این رو امیدواریم این نهاد مقدس اجتماعی موفق و قاطع عمل کند.

 

وی مجاهده در این مسیر و بیدارگری را بسیار سنگین‌تر از رویارویی با دشمن دانست و یادآور شد: رزمندگان ما هشت سال دفاع مقدس کردند و با تقدیم جان خود دشمن را شکست دادند از این رو آنها مسیر شهادت را رفته و به اوج رسیدند و جهاد در تاویل نصیب ما شد.

 

آیت‌الله علم‌الهدی در پایان تاکید کرد: هوشیارسازی مردم و به مخاطره انداختن جریان زندگی بسیار سنگین‌تر از جهاد تنزیل است.

 گروه سیاسی: با وجود گذشت بیش از 3 روز از راهپیمایی تاریخی 22 بهمن 91، همچنان بسیاری از رسانه ها خارجی و ضدانقلاب در شوک حضور  کم سابقه ملت باقی مانده اند بگونه ای که رصد آنها نشان می دهد "بایکوت" همه جانبه حضور مردمی در این رویداد مهم از یک سو و برجسته کردن "حاشیه‏های" این مراسم برای به دیده نشدن این حضور از سوی دیگر،‌خط خبری اصلی آنها را شکل می دهد.

به گزارش رجانیوز، اما شاید آنچه باعث شده تا این قبیل رسانه ها بتوانند در رابطه با پیگیری این خط خبری در قبال رویداد عظیم حضور مردم در 22 بهمن موفق‎تر عمل کنند، توسل به حواشی نه چندان مهم و اظهارات شخصی و نه ملی برخی مسئولان سه قوه درباره یکدیگر است که متاسفانه شیرینی های حرکت بزرگ ملت را نیز خدشه دار کرده است.

در این باره می توان به بخشهایی از اظهارات رییس جمهور، رئیس مجلس و دادستان کل کشور در سه شهر اصلی کشور اشاره کرد. چنانکه این شخصیت های سیاسی به عنوان سخنرانان اصلی مراسم مردمی 22 بهمن، بجای پرداختن به موضوعات ملی، وحدت آفرین و در یک کلام حرف مردمی که در روز 22 بهمن در خیابان ها حاضر شده بودند، در بخشی از سخنان خود وارد دعواهای روز سیاسی شدند تا با استفاده از تریبونی که بواسطه حضور مردم و برای بیان عظمت حضور راهپیمایان به جهانیان برپا شده بود، مطالبات سیاسی خود را دنبال کنند.

این در حالی است که اشتباه راهبردی سخنرانان مراسم 22 بهمن و البته اقدام غیرقابل قبول در حاشیه سخنرانی علی لاریجانی در قم، زمینه مناسبی را برای به حاشیه کشاندن حضور پررنگ و تاریخی مردم ایران در صحنه انتخابات فراهم کرد.

رئیس جمهور به عنوان اصلی ترین سخنران این مراسم، در جمع راهپیمایان تهرانی با لحن خاصی اظهار داشت: "البته در مورد مسائل اخیر و برخی موضوعات داخلی صحبت‌های مهمی است که باید با ملت در میان بگذارم، اما امروز به خاطر این‌که طعم شیرین پیروزی انقلاب در کام مردم تلخ نشود و به خاطر رهبری عزیزمان آن را به وقت مناسب دیگری در آینده موکول می‌کنم."

 این اظهارات در حالی است که بنا بر فرمایشات صریح رهبر معظم انقلاب در آبان ماه سال جاری، هر گونه تنش در فضای افکار عمومی و جامعه، خیانت محسوب می شود و مشخص نیست ادامه این قبیل خط و نشان های عجیب، با چه انگیزه ای صورت می گیرد؟

از سوی دیگر علی لاریجانی رییس مجلس نیز در همین روز طی سخنان کوتاهی در جمع مردم قم اظهار داشت: "حضور مردم در راهپیمایی 22 بهمن تجلی شکست مستکبران، منحرفان و لیبرال‌هاست."

این سخنان نیز در حالی بیان شد که  با توجه به وقایع یکشنبه تلخ مجلس در هفته گذشته، همگان منظور رئیس مجلس از این تعابیر را بخوبی متوجه شدند. سخنانی که البته با برخورد غیرقابل توجیه و  غیرقابل قبول جمعی از حضار  در محل سخنرانی لاریجانی نیز همراه بود چنانکه با سر دادن شعارهای مختلف و اقدامات زشت مانند پرتاب مهر و کفش؛ موجب ناتمام ماندن سخنان رییس مجلس شدند، اتفاقی که بدون تردید خلاف تاکیدات چندباره رهبر معظم انقلاب مبنی بر لزوم حفظ آرامش سیاسی کشور می باشد.

اما اظهارات حجه الاسلام محسنی اژه‎ای سخنگوی دستگاه قضا در جمع راهپیمایان اصفهانی نیز ضلع سوم حواشی بود که این روزها همچنان مورد دستاویز رسانه های خارجی قرار گرفته است. وی در این باره اظهار داشت: دشمن اکنون مهره‌های انحرافی خود را به میدان آورده است و جریانی ایجاد کرده که با آرمان‌های انقلاب، امام (ره) و رهبری در حال ستیز است.

شاید بتوان اشتباه راهبردی سخنرانان مراسم 22 بهمن 91 را عدم تشخیص صحیح نسبت به اهمیت جایگاه تریبون این واقعه مهم تلقی کرد. چنانکه این تریبون به این منظور بر پا شده بود تا پیام مردمی را که با وجود همه سختی‎های این روزها در لبیک به ندای نائب الامام به خیابان آمده بودند، به دشمنان ملت ارسال کند و در واقع سخنگوی مردم حاضر در راهپیمایی باشد و نه جایگاهی برای بیان مطالب فرعی، جناحی و حاشیه ساز.

به نظر می رسد فرصت های کم نظیری همچون 22 بهمن که نماد وحدت و همدلی مسئولان و مردم می تواند باشد، چندان مورد توجه سخنرانان محترم قرار نگرفت و بدین ترتیب، علیرغم حضور تاریخی مردم سراسر کشور در راه پیمایی 22 بهمن، برخی مسئولان از هر سه قوه مجریه، مقننه و قضاییه و برخی از حضار مراسم قم، نتوانستند آنطور که باید، حق چنین روزی را ادا کنند و با بدست دادن حواشی متعدد برای رسانه ها بیگانه، عملا خلاف خواسته اصلی مردم و رهبر انقلاب یعنی ابلاغ پیام حضور به دشمنان انقلاب اسلامی عمل کردند.

در مجموع به نظر می رسد اکنون که توده های مردم علیرغم مشکلات اقتصادی، اجتماعی و ...در راهپیمایی 22 بهمن حضور یافته و پیام اصلی خود در دفاع از اصل نظام و ولایت فقیه و وحدت مسئولان را برای همگان مخابره کردند، مسئولان کشور نیز باید با نصب العین قرار دادن بیانات چندباره رهبر معظم انقلاب درباره حفظ آرامش کشور و وحدت، در عمل به خواسته رهبر انقلاب و مردم لبیک گویند و با استنکاف از صحبتهای بیهوده، شعاری و خط و نشان های سیاسی برای یکدیگر، به مسیر خدمت بی منت برای ملت ادامه دهند.

حجت‎الاسلام حمید رسایی

حادثه روز یک شنبه مجلس شورای اسلامی برای بسیاری از دلسوزان نظام اسلامی و مردمی که در کنار رهبرشان در حال عبور از یک پیچ تاریخی‌اند، تلخ و غیر قابل باور بود. مشاجره رئیس مجلس و رئیس دولت در برابر انظار مردم از آنجا که در ایام الله دهه فجر رخ می‌داد، بیش از روزهای دیگر این روز را تلخ کرد.

بسمه تعالی

گفت: یکی از مدعیان اصلاحات گفته است، اشکال اصلی جبهه اصلاحات این است که به سراغ اقشار مرفه جامعه رفته و از توده های مردم غافل بوده است.
گفتم: خب! مگر غیر از مرفهین بی درد چه کسانی می توانند خریدار مواضع و عملکرد مدعیان اصلاحات باشند؟!
گفت: ایشان گفته است؛ باید روی این موضوع کار کنیم که چرا توده های مردم و مخصوصا اقشار محروم و مستضعف از جبهه اصلاحات حمایت نمی کنند؟
گفتم: علتش معلوم است، مردم مستضعف و پابرهنه، کفش ندارند که ریگی در کفش داشته باشند و به مدعیان اصلاحات رأی بدهند!

اینجا همه یک نام دارند!

اینجا همه یک نام دارند: زائر و یک نشان: سیه پوش و یک سبیل: طریق الحسین و یک قبله: بین الحرمین و یک مقصد و موطن: کربلا و یک مقصود و محبوب: حسین (علیه السلام)
اینجا همه زائرند و طائر حائر حسینی؛ میزبانان و صاحبان مواکب همه را با یک نام می خوانند: زائرالحسین و با یک عبارت خوش آمد می گویند: هلا؛ هلا بکم یا زوار ابا السجاد!

فرقی نمی کند  کیستی و از کجا آمده ای؛ با کدام شغل و منصب و موقعیت؛ از آن نماینده مجلس و آن مجتهد و آن مدیرکل گرفته تا... اینجا خبری از این عناوین ظاهری نیست هر که هستی، اینجا ذوب می شوی در چشمه ی جوشان حب الحسین و جاری می شوی در این رودخانه عظیم که فرات را به حسرت و تعظیم کشانده است؛ قطره ای می شوی از این اقیانوس خروشان تا بتوانی بچشی از این شراب طاهر تا تطهیر شوی و بنوشی از این رحیق مختوم تا مجنون شوی تا مست شوی و فارغ از هر آنچه هست... «زائر لکم، مستجیرٌ بکم»

از همان زمان که پای در این سبیل می گذاری، می شوی: زائر، از همین جا هروله می کنی، لبیک می گویی، نوحه می خوانی، شور می گیری، محرم می شوی، آری! از همین جا حرم آغاز می شود، این است که این راه حلاوت می یابد چه حلاوتی!  «فما أحلی أسمائکم»

در این سیل خروشان خود را گم می کنی که هر چه هست از همین گذشتن از خویشتن است که آغاز می شود؛ دل به راه می سپاری، خسته می شوی، درد می کشی، اما می روی... که «من أتاکم نجی و من لم یأتکم هلک؛ الی الله تدعون... و الی سبیله ترشدون»

درد می کشی اما نه برای فریاد زدن؛ برای کشیدن و چشیدن و پالایش شدن؛ کف پایت نای رفتن ندارد، استخوان پایت خشک شده است و این تازه یعنی تو، راهی هستی، در راه هستی و برای این که اهل این راه شوی باید رفت و رفت... «طیباً لخلقنا و طهاره لانفسنا و تزکیه لنا و کفّارة لذنوبنا»

حرِّک  زائر؛ حرِّک! راه تو را می خواند، تا کربلا راه همچنان باقی است؛ حرِّک! «واللازم لکم لاحق»

اگر می خواهی در راه بمانی باید حرکت کنی، درجا زدن، دورت می کند و عقبت می اندازد، دل که به راه بسپاری، خود می گویدت که چون باید رفت، راه تو را با خود خواهد برد کافی است جاری شوی... آنان که سبک بارترند و سنگینی تعلقات را کوله بار راه نکرده اند، آنان که نحیف ترند و سبک حال تر، آنان که ورزیده ترند و دلداده تر... آنان در راه جاری ترند و کاری تر و روان تر.

جاذبه ی زمین تو را به خاک می کشاند، پاهایت را سنگین می کند و به زمین می چسباند، گاهی کشاندن این پاهای به زمین چسبیده سخت می شود، اما برای آنان که وارد میدان مغناطیسی کربلا شده اند؛ برای قلب هایی که مجذوب محبوب شده اند؛ برای جانهایی که جاذبه ی حسین آنها را واله کرده است، سخن از جاذبه زمین گفتن لطیفه ای بیش نیست! پا نیز خواه ناخواه تابع قلب می شود و خود را از این وابستگی می رهاند.

همه می روند؛ تو نیز کشان، کشان و لنگ، لنگان می روی، همه می روند تا خود را به دیار یار برسانند؛ جاده می رود؛ زمان می رود؛ زمین می رود، آن پیرزن نشسته بر ویلچر، آن پیرمرد عصا به دست، آن کودک در آغوش مادر، آن یکی نشسته در کالسکه، آن یکی خوابیده در سبد پلاستیکی میوه _ که بر زمین کشیده می شود_ همه می روند، حتی آن گوسفند قربانی _که با پای خود تا قربانگاه می رود_  همه می روند و تو... تو هنوز مانده ای در خوف و رجا، مانده ای در بیم این که تو کجا و اینجا و اینها؟! و مانده ای در امید به کرامت و بزرگواری و لطافت و محبت و عطوفت این خاندان... که «عادتکم الإحسان و سجیَّتکم الکَرم»!

از حج ابراهیمی تا حج حسینی در کربلا

امام حسن عسگری علیه السلام علامات مؤمن را پنج چیز دانسته اند اول پنجاه و یک رکعت نماز روزانه که عبارت از هفده رکعت فرائض یومیه و سی وچهار رکعت نوافل می گردد ، دوّم انگشتر به دست راست داشتن ، سوّم سجده بر تربت امام حسین علیه السلام کردن ، چهارم بلند ادا کردن بسم الله الرحمن الرحیم در نمازها ، و پنجمین علامت مؤمن زیارت امام حسین علیه السلام در کربلا در روز اربعین است . بنابراین حدیث ، امام حسن عسگری علیه السلام بادوراندیشی تمام گویا برای چنین روزی که تقریبا محدودیت زیارت امام حسین علیه السلام برداشته می شود زیارت اباعبدالله را در روز اربعین از علامتهای مؤمن قلمداد کرده . البته در گذشته به دلایل مختلف امکان انجام آن فراهم نبوده . از جمله اینکه حکام عراق به ویژه صدام به هر وسیله ای از زیارت آزادانه عتبات عالیات جلوگیری می کردند ، و در زمان حضور آمریکائیان در عراق هم محدودیتها ادامه داشت . امّا با خروج نظامیان آمریکائی از عراق و ایجاد امنیت نسبی از طرف دولت عراق امکان تحقق اجرای حدیث امام حسن عسگری علیه السلام برای همه دوستداران اهلبیت فراهم شد . و امسال نزدیک به 20 میلیون زائر کربلای حسینی از شیعیان و دوستداران اهلبیت ، انقلابی حسینی در اربعین عاشورا بپا کردند . و هروله کنان مسیر نجف تا کربلا را پیاده به عشق اباعبدالله سالار شهیدان کربلا و هفتاد و دو تن طی کردند و مردم مسلمان عراق و سایر کشورهای اسلامی با افتخار و عشق اینکه اسم آنها در ردیف خدّام زوار امام حسین علیه السلام قرار بگیرد کلیه زوار را در تمام مسیر های منتهی به کربلا از لحاظ جا و خوراک به نحو مطلوب پذیرائی کردند . البته این اجتماع بی سابقه که به عشق اباعبدالله الحسین در اربعین عاشورا در کربلا جمع شده بودند همگی از شیعیان و محبین اهلییت بودند ، و برکات این اجتماع میلیونی بین المللی تماماً به حساب شیعیان گذاشته می شود . اجتماعی که باید زمینه آن در مکه فراهم می شد ولی به علت خباثت آل سعود محقق نشد و امروز محبت امام حسین علیه السلام توانسته این اجتماع برزگ را که برکات آن وحدت مسلمین و ارتباطات بین ملل اسلامی است را فراهم کند ، و انشاءالله سال آینده در صورتیکه محدودیتی به وجود نیآید زائرین کربلای حسینی در اربعین بالای چهل میلیون خواهد بود .

وقتی شما صراط باشید و سبیل _«انتم الصراطُ الأقوم»_ ما می شویم ابن السبیل ها! ما می شویم در راه مانده ی شما، سائل شما، پناهنده ی شما، متمسک و متوسل به شما، وقتی شما دلیل هستید و سبیل؛ ما می شویم أبناء الدلیل و أبناء السبیل!

 و کدام طریق از این صراط، هموارتر، نزدیک تر، سهل تر، سریع تر، مطمئن تر، زیباتر، دوست داشتنی تر؟ «طریق الحسین!» کدام کشتی از این امن تر و رساندنی تر و محکم تر؟ «سفینه الحسین!» کدام چراغ از این روشن تر و شفاف تر و نورانی تر؟ «مصباح الحسین!» کدام محبت از این شیرین تر، دلچسب تر، آرام بخش تر، روح نواز تر، کامل تر، دلرباتر و بالابرنده تر؟ «حب الحسین!»

امام حسن عسگری علیه السلام علامات مؤمن را پنج چیز دانسته اند اول پنجاه و یک رکعت نماز روزانه که عبارت از هفده رکعت فرائض یومیه و سی وچهار رکعت نوافل می گردد ، دوّم انگشتر به دست راست داشتن ، سوّم سجده بر تربت امام حسین علیه السلام کردن ، چهارم بلند ادا کردن بسم الله الرحمن الرحیم در نمازها ، و پنجمین علامت مؤمن زیارت امام حسین علیه السلام در کربلا در روز اربعین است . بنابراین حدیث ، امام حسن عسگری علیه السلام بادوراندیشی تمام گویا برای چنین روزی که تقریبا محدودیت زیارت امام حسین علیه السلام برداشته می شود زیارت اباعبدالله را در روز اربعین از علامتهای مؤمن قلمداد کرده . البته در گذشته به دلایل مختلف امکان انجام آن فراهم نبوده . از جمله اینکه حکام عراق به ویژه صدام به هر وسیله ای از زیارت آزادانه عتبات عالیات جلوگیری می کردند ، و در زمان حضور آمریکائیان در عراق هم محدودیتها ادامه داشت . امّا با خروج نظامیان آمریکائی از عراق و ایجاد امنیت نسبی از طرف دولت عراق امکان تحقق اجرای حدیث امام حسن عسگری علیه السلام برای همه دوستداران اهلبیت فراهم شد . و امسال نزدیک به 20 میلیون زائر کربلای حسینی از شیعیان و دوستداران اهلبیت ، انقلابی حسینی در اربعین عاشورا بپا کردند . و هروله کنان مسیر نجف تا کربلا را پیاده به عشق اباعبدالله سالار شهیدان کربلا و هفتاد و دو تن طی کردند و مردم مسلمان عراق و سایر کشورهای اسلامی با افتخار و عشق اینکه اسم آنها در ردیف خدّام زوار امام حسین علیه السلام قرار بگیرد کلیه زوار را در تمام مسیر های منتهی به کربلا از لحاظ جا و خوراک به نحو مطلوب پذیرائی کردند . البته این اجتماع بی سابقه که به عشق اباعبدالله الحسین در اربعین عاشورا در کربلا جمع شده بودند همگی از شیعیان و محبین اهلییت بودند ، و برکات این اجتماع میلیونی بین المللی تماماً به حساب شیعیان گذاشته می شود . اجتماعی که باید زمینه آن در مکه فراهم می شد ولی به علت خباثت آل سعود محقق نشد و امروز محبت امام حسین علیه السلام توانسته این اجتماع برزگ را که برکات آن وحدت مسلمین و ارتباطات بین ملل اسلامی است را فراهم کند ، و انشاءالله سال آینده در صورتیکه محدودیتی به وجود نیآید زائرین کربلای حسینی در اربعین بالای چهل میلیون خواهد بود .

اینجا همه یک نام دارند!

اینجا همه یک نام دارند: زائر و یک نشان: سیه پوش و یک سبیل: طریق الحسین و یک قبله: بین الحرمین و یک مقصد و موطن: کربلا و یک مقصود و محبوب: حسین (علیه السلام)
اینجا همه زائرند و طائر حائر حسینی؛ میزبانان و صاحبان مواکب همه را با یک نام می خوانند: زائرالحسین و با یک عبارت خوش آمد می گویند: هلا؛ هلا بکم یا زوار ابا السجاد!

فرقی نمی کند  کیستی و از کجا آمده ای؛ با کدام شغل و منصب و موقعیت؛ از آن نماینده مجلس و آن مجتهد و آن مدیرکل گرفته تا... اینجا خبری از این عناوین ظاهری نیست هر که هستی، اینجا ذوب می شوی در چشمه ی جوشان حب الحسین و جاری می شوی در این رودخانه عظیم که فرات را به حسرت و تعظیم کشانده است؛ قطره ای می شوی از این اقیانوس خروشان تا بتوانی بچشی از این شراب طاهر تا تطهیر شوی و بنوشی از این رحیق مختوم تا مجنون شوی تا مست شوی و فارغ از هر آنچه هست... «زائر لکم، مستجیرٌ بکم»

از همان زمان که پای در این سبیل می گذاری، می شوی: زائر، از همین جا هروله می کنی، لبیک می گویی، نوحه می خوانی، شور می گیری، محرم می شوی، آری! از همین جا حرم آغاز می شود، این است که این راه حلاوت می یابد چه حلاوتی!  «فما أحلی أسمائکم»

در این سیل خروشان خود را گم می کنی که هر چه هست از همین گذشتن از خویشتن است که آغاز می شود؛ دل به راه می سپاری، خسته می شوی، درد می کشی، اما می روی... که «من أتاکم نجی و من لم یأتکم هلک؛ الی الله تدعون... و الی سبیله ترشدون»

درد می کشی اما نه برای فریاد زدن؛ برای کشیدن و چشیدن و پالایش شدن؛ کف پایت نای رفتن ندارد، استخوان پایت خشک شده است و این تازه یعنی تو، راهی هستی، در راه هستی و برای این که اهل این راه شوی باید رفت و رفت... «طیباً لخلقنا و طهاره لانفسنا و تزکیه لنا و کفّارة لذنوبنا»

حرِّک  زائر؛ حرِّک! راه تو را می خواند، تا کربلا راه همچنان باقی است؛ حرِّک! «واللازم لکم لاحق»

اگر می خواهی در راه بمانی باید حرکت کنی، درجا زدن، دورت می کند و عقبت می اندازد، دل که به راه بسپاری، خود می گویدت که چون باید رفت، راه تو را با خود خواهد برد کافی است جاری شوی... آنان که سبک بارترند و سنگینی تعلقات را کوله بار راه نکرده اند، آنان که نحیف ترند و سبک حال تر، آنان که ورزیده ترند و دلداده تر... آنان در راه جاری ترند و کاری تر و روان تر.

جاذبه ی زمین تو را به خاک می کشاند، پاهایت را سنگین می کند و به زمین می چسباند، گاهی کشاندن این پاهای به زمین چسبیده سخت می شود، اما برای آنان که وارد میدان مغناطیسی کربلا شده اند؛ برای قلب هایی که مجذوب محبوب شده اند؛ برای جانهایی که جاذبه ی حسین آنها را واله کرده است، سخن از جاذبه زمین گفتن لطیفه ای بیش نیست! پا نیز خواه ناخواه تابع قلب می شود و خود را از این وابستگی می رهاند.

همه می روند؛ تو نیز کشان، کشان و لنگ، لنگان می روی، همه می روند تا خود را به دیار یار برسانند؛ جاده می رود؛ زمان می رود؛ زمین می رود، آن پیرزن نشسته بر ویلچر، آن پیرمرد عصا به دست، آن کودک در آغوش مادر، آن یکی نشسته در کالسکه، آن یکی خوابیده در سبد پلاستیکی میوه _ که بر زمین کشیده می شود_ همه می روند، حتی آن گوسفند قربانی _که با پای خود تا قربانگاه می رود_  همه می روند و تو... تو هنوز مانده ای در خوف و رجا، مانده ای در بیم این که تو کجا و اینجا و اینها؟! و مانده ای در امید به کرامت و بزرگواری و لطافت و محبت و عطوفت این خاندان... که «عادتکم الإحسان و سجیَّتکم الکَرم»!

وقتی شما صراط باشید و سبیل _«انتم الصراطُ الأقوم»_ ما می شویم ابن السبیل ها! ما می شویم در راه مانده ی شما، سائل شما، پناهنده ی شما، متمسک و متوسل به شما، وقتی شما دلیل هستید و سبیل؛ ما می شویم أبناء الدلیل و أبناء السبیل!

 و کدام طریق از این صراط، هموارتر، نزدیک تر، سهل تر، سریع تر، مطمئن تر، زیباتر، دوست داشتنی تر؟ «طریق الحسین!» کدام کشتی از این امن تر و رساندنی تر و محکم تر؟ «سفینه الحسین!» کدام چراغ از این روشن تر و شفاف تر و نورانی تر؟ «مصباح الحسین!» کدام محبت از این شیرین تر، دلچسب تر، آرام بخش تر، روح نواز تر، کامل تر، دلرباتر و بالابرنده تر؟ «حب الحسین!»